Satelitarny Digital Video Broadcasting (DVB-S) jest standardem systemu telewizji cyfrowej DVB, nadawanej przez satelity. Satelitarne usługi internetowe znajdują zastosowanie wszędzie tam, gdzie niemożliwy jest naziemny dostęp do Internetu oraz w miejscach wymagających mobilnego dostępu do sieci. Usługi dostępne są globalnie. Z Satelitarnego Digital Video Broadcastingu można korzystać m.in. na pływających na morzu statkach oraz w poruszających się pojazdach naziemnych.
DVB-S na ogół pracuje w dwóch pasmach częstotliwości: Ku (10-18 GHz) oraz Ka (18-31 GHz). Pasmo Ka podzielone jest na dwa podpasma: 19.7-21.2 GHz (przeznaczone dla łącza „w dół” satelita - terminal) oraz 29.5-31 GHz (dedykowane dla łącza „w górę” terminal-satelita). Wkrótce w łączności przez satelitę ma zostać wykorzystane tzw. pasmo V (40-75 GHz).
Technologia MF-TDMA (Multi Freqency Time Division Multiple Access) umożliwia realizację wielodostępu do systemu. Istnieją trzy wymiary transmisji: czas, częstotliwość i poziom sygnału. W jednym z wielu istniejących pasm częstotliwości, zostają wydzielone konkretne szczeliny czasowe dla danego użytkownika.